Μέχρι στιγμής, 31 βουλευτές και τέσσερις γερουσιαστές έχουν καλέσει δημοσίως τον 81χρονο πρόεδρο Μπάιντεν να αποσύρει την υποψηφιότητά του, επιτρέποντας έτσι σε έναν άλλον Δημοκρατικό να νικήσει τον Ρεπουμπλικάνο υποψήφιο Ντόναλντ Τραμπ στις εκλογές της 5ης Νοεμβρίου.
Λόιντ Ντόγκετ (Τέξας), Ραούλ Γκριχάλβα (Αριζόνα), Σεθ Μούλτον (Μασαχουσέτη), Μάικ Κουίγκλι (Ιλινόι), Άντζι Κρεγκ (Μινεσότα), Άνταμ Σμιθ (Ουάσινγκτον), Μίκι Σέριλ (Νιου Τζέρσεϊ), Πατ Ράιαν (Νέα Υόρκη), Ερλ Μπλουμενάουερ (Όρεγκον), Χίλαρι Σόλτεν (Μίσιγκαν), Μπραντ Σνάιντερ (Ιλινόι), Εντ Κέις (Χαβάη), Γκρεγκ Στάντον (Αριζόνα), Τζιμ Χάιμς (Κονέκτικατ), Σκοτ Πίτερς (Καλιφόρνια), Έρικ Σόρενσεν (Ιλινόι), Μπρίτανι Πέτερσεν (Κολοράντο), Μάικ Λέβιν (Καλιφόρνια), Άνταμ Σιφ (Καλιφόρνια), Τζιμ Κόστα (Καλιφόρνια), Σον Κάστεν (Ιλινόι), Τζάρεντ Χάφμαν (Καλιφόρνια), Μάρκ Βίζι (Τέξας), Τσούι Γκαρσία (Ιλινόι), Μαρκ Ποκάν (Ουισκόνσιν), Γκρεγκ Λάντσμαν (Οχάιο), Ζόι Λόγκφρεν (Καλιφόρνια), Μπέτι Μακόλουμ (Μινεσότα), Μόργκαν Μακγκάρβι (Κεντάκι), Κάθι Κάστορ (Φλόριντα), Γκέιμπ Βάσκες (Νέο Μεξικό) και τους γερουσιαστές Πίτερ Γουέλτς (Βερμόντ), Τζον Τέστερ (Μοντάνα), Μάρτιν Χάινριχ (Νέο Μεξικό) και Σέροντ Μπράουν (Οχάιο).
Η αντιπρόεδρος, Κάμαλα Χάρις, είναι η πιθανότερη υποψήφια αντικαταστάτρια του Μπάιντεν στην κορυφή του ψηφοδελτίου, με πολλά μέλη του κόμματος να έχουν ήδη δώσει «ψήφο εμπιστοσύνης» στο πρόσωπό της.
Μάλιστα, ο ίδιος ο Μπάιντεν, κατά τη συνέντευξη Τύπου της 11ης Ιουλίου στο πλαίσιο της συνόδου του ΝΑΤΟ, είπε: «Δεν θα είχα επιλέξει τη Χάρις ως αντιπρόεδρο, αν δεν πίστευα πως έχει τα προσόντα να γίνει πρόεδρος». Ωστόσο, η υποψηφιότητα της Χάρις δεν θεωρείται αυτονόητη, επειδή είναι αντιπρόεδρος. Το Δημοκρατικό Κόμμα είναι ελεύθερο να επιλέξει κάποιον άλλο ως διάδοχο του Μπάιντεν, ίσως έναν κυβερνήτη, εάν τα μέλη του συσπειρωθούν γύρω από έναν άλλο υποψήφιο.
Άλλοι Δημοκρατικοί, όπως ο κυβερνήτης της Καλιφόρνιας, Γκάβιν Νιούσομ, ή η κυβερνήτης του Μίσιγκαν, Γκρέτσεν Γουίτμερ, έχουν προταθεί ως ισχυρότερες εναλλακτικές λύσεις από τη Χάρις, εάν ο Μπάιντεν αποσυρθεί, αλλά τα πρόσωπα αυτά έχουν ήδη δηλώσει ότι δεν θα θέσουν υποψηφιότητα για την προεδρία το 2024, όπως μεταδίδει το «cnbc».
Σε αντίθεση με την περίπτωση παραίτησης ενός προέδρου, όπου προωθείται αυτομάτως ο αντιπρόεδρος στη θέση του, μια ενδεχόμενη αποχώρηση του Μπάιντεν από την υποψηφιότητα δεν συνεπάγεται αυτόματα την επιλογή της Χάρις.
Αν και περισσότεροι Δημοκρατικοί και αναλυτές τη θεωρούν ως την πιθανότερη αντικαταστάτρια, οι αντιπρόσωποι που θα επιλέξουν τον υποψήφιο για πρόεδρο στο Εθνικό Συνέδριο των Δημοκρατικών είναι ελεύθεροι να ψηφίσουν όποιον επιθυμούν. Αν οι Δημοκρατικοί δεν καταφέρουν να συσπειρωθούν γύρω από ένα πρόσωπο, δημιουργείται το ενδεχόμενο για ένα ανοιχτό συνέδριο, κάτι που το κόμμα έχει να κάνει από το 1968. Σε αυτή την περίπτωση, οι παρασκηνιακές κόντρες θα ήταν μεγάλες, καθώς οι υποψήφιοι θα αναζητούν την υποστήριξη μεμονωμένων αντιπροσώπων.
Εκτιμάται, ωστόσο, πως οι Δημοκρατικοί θα προσπαθήσουν να αποφύγουν αυτό το ενδεχόμενο, επιχειρώντας να εδραιώσουν την υποστήριξη πίσω από ένα άτομο πριν από το συνέδριο.
Ακόμη και αν ο Μπάιντεν και το κόμμα υποστηρίξουν έναν αντικαταστάτη, κανείς δεν γίνεται επίσημος υποψήφιος μέχρι να ψηφίσουν οι αντιπρόσωποι. Η Εθνική Επιτροπή των Δημοκρατικών έχει δηλώσει ότι σχεδιάζει να πραγματοποιήσει μια εικονική ονομαστική ψηφοφορία, που θα μπορούσε να ξεκινήσει την πρώτη εβδομάδα του Αυγούστου, για να αναδείξει το προεδρικό της ψηφοδέλτιο. Εάν ακυρώσει αυτό το σχέδιο, τότε ο υποψήφιος θα επιλεγεί στο συνέδριο, το οποίο ξεκινά στις 19 Αυγούστου.
Παρότι η Χάρις θεωρείται ως η πιθανή αντικαταστάτρια του Μπάιντεν, οι πρόσφατες δημοσκοπήσεις καταδεικνύουν μικρή διαφορά στα ποσοστά των δύο σε σχέση με του Τραμπ.
Συγκεκριμένα, σύμφωνα με τον μέσο όρο 11 δημοσκοπήσεων της «Washington Post», μετά το ντιμπέιτ του Ιουνίου, ο Τραμπ υπερτερεί του Μπάιντεν κατά μέσο όρο 1,9 ποσοστιαίες μονάδες, κάτι που είναι παρόμοιο με το προβάδισμα 1,5 μονάδας του Τραμπ έναντι της Χάρις σε αυτές τις έρευνες. Τέσσερις δημοσκοπήσεις έδειξαν ότι η Χάρις συγκεντρώνει ελαφρώς καλύτερη δημοσκοπική θέση από τον Μπάιντεν, τέσσερις ελαφρώς χειρότερη και τρεις δεν έδειξαν καμία διαφορά.
Μια δημοσκόπηση των «Washington Post-ABC News-Ipsos» αυτόν τον μήνα έδειξε ότι το 44% των Αμερικανών συνολικά δήλωσαν ότι θα ήταν «ικανοποιημένοι» αν ο Μπάιντεν έκανε στην άκρη και η Χάρις γινόταν υποψήφια των Δημοκρατικών, συμπεριλαμβανομένου του 70% των Δημοκρατικών και των ανεξάρτητων που κλίνουν προς τους Δημοκρατικούς. Στην ίδια δημοσκόπηση, το 29% των Δημοκρατικών και των ανεξάρτητων που προσανατολίζονται προς το Δημοκρατικό Κόμμα πρότειναν τη Χάρις ως την επιλογή τους για το χρίσμα του κόμματος, εάν ο Μπάιντεν αποχωρήσει, ενώ το 7% επιθυμεί τον κυβερνήτη της Καλιφόρνιας, Γκάβιν Νιούσομ, το 4% την πρώην πρώτη κυρία, Μισέλ Ομπάμα, και το 3% τον υπουργό Μεταφορών, Πιτ Μπάτιγκιγκ, και την κυβερνήτη του Μίσιγκαν, Γκρέτσεν Γουίτμερ. Οι μισοί από τους Δημοκρατικούς δεν κατονόμασαν κανέναν.
Αν ο Μπάιντεν αποφασίσει να αποσύρει την υποψηφιότητά του, τα χρήματα που υπάρχουν στους λογαριασμούς του θεωρούνται «πλεονάζοντα κεφάλαια εκστρατείας», που μπορούν να αποδοθούν στην Εθνική Επιτροπή των Δημοκρατικών ή σε μια ανεξάρτητη επιτροπή δαπανών. Αν, όμως, αποσυρθεί πριν γίνει ο επίσημος υποψήφιος του κόμματος, μπορεί να αντιμετωπίσει περιορισμούς στη δωρεά σε άλλους υποψηφίους.
Ορισμένοι δικηγόροι και στελέχη των Δημοκρατικών, οι οποίοι μίλησαν υπό τον όρο της ανωνυμίας, υποστηρίζουν ότι επειδή το όνομα της Κάμαλα Χάρις περιλαμβάνεται στα έγγραφα που κατατέθηκαν στην Ομοσπονδιακή Εκλογική Επιτροπή για τη σύσταση της επιτροπής, ο Μπάιντεν θα μπορούσε να παραδώσει τον έλεγχο του λογαριασμού στη Χάρις, αν αποχωρούσε. Παρ’ όλα αυτά, αρκετοί Ρεπουμπλικάνοι δικηγόροι οικονομικών εκστρατειών σημείωσαν ότι αυτή η νομική θεωρία δεν έχει δοκιμαστεί. Ο διακεκριμένος Ρεπουμπλικανός δικηγόρος, Τσάρλι Σπις, υποστήριξε πρόσφατα στη «Wall Street Journal» ότι τόσο ο Μπάιντεν όσο και η Χάρις θα πρέπει να διοριστούν επίσημα από το κόμμα τους προτού γίνει η παράδοση του λογαριασμού.
Εάν το Δημοκρατικό Κόμμα επιλέξει έναν άλλον υποψήφιο, εκτός της Χάρις, η εκστρατεία του Μπάιντεν θα μπορούσε ακόμη να μεταφέρει τα κεφάλαιά της στην Εθνική Επιτροπή των Δημοκρατών.