Όταν, όμως, ξέσπασε η πανδημία και αυξάνονταν οι ανάγκες για προστατευτικές μάσκες, ο κατηγορούμενος – όπως καταγγέλθηκε – πρότεινε να εισάγουν 50.000 τεμάχια από τη Γερμανία με υποτιθέμενο κόστος 0,80 ευρώ, η καθεμία, τις οποίες θα μεταπωλούσαν προς 1,20 ευρώ, ανά τεμάχιο. Ο αγρότης φαίνεται πως πείστηκε καταβάλλοντας τα χρήματα σε μετρητά, μόνο που σύντομα η “επένδυση” αποδείχθηκε πως ήταν απάτη.

Ένα δεύτερο σκέλος της καταγγελίας αφορούσε στη συμμετοχή του αγρότη στην αγορά ακινήτου – «φιλέτο» στη Θεσσαλονίκη που υποτίθεται ότι θα μεταπωλούνταν σε ενδιαφερόμενο αγοραστή, επιφέροντας μεγάλο κέρδος στους επενδυτές. Ο αγρότης πάλι πείστηκε και κατέβαλε ως προκαταβολή για την δήθεν αγορά του ακινήτου το ποσό των 20.000 ευρώ, αλλά αντιλήφθηκε σύντομα πως κι αυτή η επένδυση ήταν πλάνη, υπογραμμίστηκε στο ΑΠΕ ΜΠΕ.

Για την ίδια υπόθεση κατέστη κατηγορούμενος και ένας δικηγόρος που λόγω του ιδιότητάς του παραπέμφθηκε να δικαστεί στο Μονομελές Εφετείο Κακουργημάτων Θεσσαλονίκης (ειδική δωσιδικία).

Ο κατηγορούμενος που καταδικάστηκε από το Πλημμελειοδικείο στην απολογία του αρνήθηκε την πράξη, αποποιούμενος των ευθυνών του.