Ο εκλιπών γεννήθηκε στις 15 Ιανουαρίου 1956 στην Κάτω Τούμπα Θεσσαλονίκης και άρχισε προπονήσεις στην άρση βαρών τον Σεπτέμβριο του 1971. Έκανε προπονήσεις στο γυμναστήριο της ΧΑΝΘ στο μεγαλύτερο μέρος της αθλητικής καριέρας του, ενώ αποκόμισε δεκάδες διακρίσεις σε Πανελλήνια, Ευρωπαϊκά, Παγκόσμια, Βαλκανικά Πρωταθλήματα και Μεσογειακούς Αγώνες. Κατετάγη όγδοος στους Ολυμπιακούς Αγώνες της Μόσχας.
Η εξόδιος ακολουθία του θα ψαλεί αύριο (30/7, 17:30) στον ιερό Ναό Αγίου Παντελεήμονα Πανοράματος.
«Ένα γέλιο ήταν η ζωή μου μαζί του. Γέλιο, φως και ζεστασιά. Από αυτά τα γέλια που γεμίζουν το σπίτι και σπρώχνουν μακριά τον φόβο και το σκοτάδι. Ένα γέλιο που έγινε ανάσα, παρηγοριά, πυξίδα. Αυτό το γέλιο… έσβησε σήμερα το πρωί.
Ο Δημήτρης μου… Ο άνθρωπός μου. Ο άντρας μου. Ο φίλος μου. Ο σύντροφός μου. Ο πατέρας του παιδιού μου. Το στήριγμά μου, ο βράχος μου.
Έδωσε τον πιο σκληρό, τον πιο άδικο αγώνα που μπορεί να δώσει άνθρωπος. Και τον έδωσε με το κεφάλι ψηλά. Με λεβεντιά. Ήθος. Δύναμη. Αξιοπρέπεια.
Και αγάπη… αγάπη που χωρούσε τον κόσμο όλο. Μαζί του έζησα. Μαζί του μεγάλωσα. Μαζί του έγινα αυτό που είμαι σήμερα. Ό,τι πιο πολύτιμο έχω, το γέννησα μαζί του.
Θα τον αποχαιρετήσουμε αύριο, Τετάρτη 30 Ιουλίου 2025, στον Ιερό Ναό Αγίου Παντελεήμονος Πανοράματος. Η σορός θα βρίσκεται στο Ναό από τις 4.30. Η εξόδιος ακολουθία θα τελεστεί στις 5.30.
Και σας παρακαλώ – αντί για στεφάνια – αν θέλετε να τιμήσετε τη μνήμη του, να στηρίξετε τον Σύλλογο Γονέων Παιδιών με Νεοπλασματικές Ασθένειες “ΛΑΜΨΗ”.
Έτσι θα ζει μέσα από κάθε παιδικό χαμόγελο που θα σωθεί».
«Η Ελληνική Ομοσπονδία Άρσης Βαρών εκφράζει τη βαθύτατη θλίψη της για την απώλεια του Δημήτρη Ζαρζαβατσίδη, Ολυμπιονίκη, κορυφαίου προπονητή και διακεκριμένου πανεπιστημιακού δασκάλου στο ΤΕΦΑΑ Θεσσαλονίκης.
Ο Δημήτρης Ζαρζαβατσίδης υπήρξε μια εμβληματική μορφή για την άρση βαρών και για τον ελληνικό αθλητισμό γενικότερα. Με ήθος, ακεραιότητα και αφοσίωση υπηρέτησε επί δεκαετίες το άθλημα, τόσο ως αθλητής υψηλού επιπέδου όσο και ως προπονητής και επιστήμονας. Η συμβολή του στη διαμόρφωση γενεών αθλητών και προπονητών είναι ανεκτίμητη και το έργο του θα αποτελεί παρακαταθήκη για το μέλλον της ελληνικής άρσης βαρών.
Η απώλειά του αφήνει ένα δυσαναπλήρωτο κενό στην οικογένεια της ΕΟΑΒ, στους συναδέλφους του, στους μαθητές του και σε όλους όσοι είχαν την τύχη να τον γνωρίσουν.
Θερμά συλλυπητήρια στη σύζυγο του Ολυμπιονίκη Βούλα Πατουλίδου, τον γιο τους Γιώργο και τους οικείους του. Η μνήμη του θα παραμείνει ζωντανή και φωτεινή».
Γεννήθηκε στις 15 Ιανουαρίου 1956 στην περιοχή Κάτω Τούμπα της Θεσσαλονίκης. Υπήρξε διακεκριμένος αθλητής στην άρση βαρών, με συμμετοχή στους Ολυμπιακούς Αγώνες της Μόσχας το 1980, όπου κατετάγη 8ος στην κατηγορία βαρέων βαρών με συνολική επίδοση 347,5 κιλά.
Εργάστηκε ως διδάσκων της άρσης βαρών στο ΤΕΦΑΑ του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης από τα μέσα της δεκαετίας του 1980 έως σήμερα, επιβλέποντας και διπλωματικές εργασίες φοιτητών.
Από το 1988 έως το 1992 και από το 1995 έως το 2000 υπηρέτησε ως προπονητής σε εθνικές ομάδες εφήβων, συμβάλλοντας στην κατάκτηση πολυάριθμων μεταλλίων σε διεθνείς διοργανώσεις.
Ήταν παντρεμένος με τη Βούλα Πατουλίδου και έχουν ένα γιο, τον Γιώργο.
