Η Ολομέλεια του Ανώτατου Ακυρωτικού Δικαστηρίου έκρινε, κατά πλειοψηφία (1639/2024 και 1641/2024), ότι ο ΔΣΑ δεν έχει έννομο συμφέρον να στραφεί εις βάρος των συγκεκριμένων υπουργικών αποφάσεων. Οι δικαστές, μεταξύ άλλων, αποφάνθηκαν ότι ο ΔΣΑ δεν νομιμοποιείται να προσφύγει στο ΣτΕ κατά ατομικών διοικητικών πράξεων, που αφορούν συγκεκριμένα φυσικά πρόσωπα, όπως είναι η επιλογή «τρίτων προσώπων σε δημόσια θέση, καθόσον, υπό τις περιστάσεις αυτές, η αίτηση θα προσελάμβανε τον χαρακτήρα λαϊκής αγωγής». Όπως αναφέρεται, οι προσβαλλόμενες αποφάσεις «δεν θίγουν τα συμφέροντα των μελών του ΔΣΑ ως επαγγελματικής τάξεως εν σχέσει προς το δικηγορικό απόρρητο, το οποίο αφορά διάφορο ζήτημα, συναπτόμενο με την υποχρέωση εχεμύθειας του δικηγόρου προς τους εντολείς του χάριν της ενίσχυσης των σχέσεων εμπιστοσύνης μεταξύ τους».

Ωστόσο, οι δικαστές που μειοψήφησαν εξέφρασαν τη θέση πως και οι δύο περιπτώσεις αποτελούν, κατά την έννοια των διατάξεων του Κώδικα Δικηγόρων, ζήτημα γενικότερου κοινωνικού ενδιαφέροντος και περιλαμβάνονται μεταξύ των ζητημάτων, για τα οποία αναγνωρίζεται στους Δικηγορικούς Συλλόγους το δικαίωμα ασκήσεως ενδίκων βοηθημάτων.

Μαρία Ζαχαροπούλου