Η Σταματίνα Τσιμτσιλή έδωσε στο φρέσκο τεύχος του περιοδικού «ΟΚ!» μια συνέντευξη που τα περιλαμβάνει όλα. Μεταξύ άλλων, η παρουσιάστρια του «Happy Day» στον Alpha μίλησε για την προσωπική της ζωή και για τη μακρά κοινή πορεία με τον σύζυγό της, Θέμη Σοφό.

Τον Φεβρουάριο συμπληρώνετε 16 χρόνια με τον Θέμη. Πόσο εύκολο είναι να μη σβήσει η σπίθα μέσα στη σχέση;

Η αρχική σπίθα σίγουρα απαιτεί τεράστια προσπάθεια και αμφιβάλλω αν παραμένει ακριβώς η ίδια. Ωστόσο, το ζητούμενο είναι αυτή τη σπίθα να τη μετατρέψεις σε φωτιά που θα καίει στο τζάκι του σπιτιού σου επί δεκαετίες. Γιατί η σπίθα μπορεί να είναι έντονη και να σε εντυπωσιάζει, όμως με λάθος χειρισμό σβήνει και σου απομένουν μόνο τα ξύλα, που από μόνα τους δεν δίνουν ζεστασιά. Εμείς, με αγάπη, σεβασμό και στήριξη, προσπαθούμε να μη σβήσει ποτέ αυτή η φωτιά μέσα στο σπίτι μας.

Εντάξει, φαντάζομαι πως η ζωή σας δεν είναι διαφήμιση για βούτυρο.

Σαφώς και δεν το συζητώ. Αντιθέτως, σου λέω ότι το προσπαθούμε από κοινού. Υπάρχουν διακυμάνσεις, υπάρχουν περίοδοι ανέφελες και άλλες πιο δύσκολες. Φάσεις κατά τις οποίες μπορεί ο ένας από τους δύο να περνά δύσκολα στη δουλειά και να υπάρχει έντονος εκνευρισμός. Όμως αυτό που μένει στο τέλος της ημέρας είναι ότι και οι δύο προσπαθούμε να παραμερίζουμε τις όποιες δυσκολίες και να εστιάζουμε στο γεγονός ότι είμαστε μαζί από επιλογή. Αγαπιόμαστε, έχουμε τρία παιδιά και θέλουμε να είμαστε μια οικογένεια ευτυχισμένη.

Θα μπορούσες ποτέ να μείνεις σε έναν γάμο μόνο για τα παιδιά;

Το «έμεινα για τα παιδιά» το άκουγα κυρίως από τη γενιά των γονιών μας, όχι από τη δική μας. Στη δική μας, όπου οι γυναίκες είναι χειραφετημένες και συνήθως διαθέτουν και δική τους δουλειά, δεν πιστεύω ότι μένει καμία μόνο για τα παιδιά αν δεν είναι πραγματικά ευτυχισμένη και δεν θεωρώ ότι είναι ούτε το σωστό. Γιατί και τα παιδιά δεν πρέπει να παίρνουν το μήνυμα ότι εσύ θυσιάζεσαι για εκείνα.

Τα παιδιά θέλουν να νιώθουν ότι είσαι εκεί επειδή αγαπάς τον μπαμπά τους, επειδή αγαπάς τα παιδιά σου, επειδή το κάνεις επειδή το θέλεις, όχι επειδή ζορίζεσαι. Γιατί στο τέλος θα σου πουν «εγώ δεν σου ζήτησα να θυσιαστείς για μένα». Εύχομαι και προσεύχομαι η ζωή να μη μου φέρει τέτοια διλήμματα και αυτό που νιώθω τώρα να μην αλλάξει ποτέ.