Στη συνέχεια, λέει πως επισκέφθηκε τον τάφο των παππούδων του στο χωριό Σκινές. «Τον παππού μου δεν πρόλαβα να τον γνωρίσω. Έφυγε ένα μήνα πριν γεννηθώ. Για χρόνια μετά από ένα εγκεφαλικό επεισόδιο που είχε υποστεί, τον φρόντιζε η γιαγιά Αλεξάνδρα. Όπως φρόντιζε και εμένα μετά.
Με νανούριζε, μου διάβαζε παραμύθια τους χειμώνες στην Αθήνα και τα καλοκαίρια στα Χανιά, γέμιζε το σπίτι με τις μυρωδιές της κουζίνας της. Τα τελευταία της λόγια προς εμένα τα κράτησα σαν φυλαχτό: “Βιβλίο να πιάνεις και μάλαμα να γίνεται”.
Η μόνη επιλογή που κάνουμε είναι τι άνθρωποι θέλουμε να είμαστε. Και εγώ επιλέγω κάθε μέρα να στέκομαι στο πλευρό της προόδου, στο πλευρό των συνανθρώπων μου. Επιλέγω κάθε μέρα τον δρόμο της γιαγιάς Αλεξάνδρας», σημειώνει ακόμη στην ανάρτησή του.
