Σημαντικός μάρτυρας που υπηρέτησε μαζί με τον άτυχο Μανώλη επικοινώνησε με την εκπομπή. Τα όσα είπε για το μοιραίο πρωινό ξάφνιασαν και έχουν καίρια σημασία για την πορεία της υπόθεσης. Έκανε λόγο για ένα πρώτο άγνωστο ως σήμερα πυροβολισμό που ακούστηκε γύρω περίπου στις 6:30 εκείνο το πρωινό και για οδηγίες που έλαβε αμέσως μετά για συγκεκριμένες ενέργειες. Έδωσε πληροφορίες για άγνωστες πτυχές της υπόθεσης που ανοίγουν ένα νέο πεδίο ερευνών.

Στην εκπομπή έφτασαν δεκάδες σοβαρές μαρτυρίες είτε από οπλίτες εκείνης της περιόδου είτε από εν ενεργεία μόνιμο προσωπικό των ενόπλων δυνάμεων που έδωσαν συγκεκριμένα στοιχεία για τις συνθήκες που επικρατούσαν και επικρατούν στην ακριτική βραχονησίδα.

Η δικηγόρος της οικογενείας Αλεκάνδρα Σπανάκη ζήτησε να ληφθούν επιτέλους σοβαρά υπόψη και να αξιολογηθούν τα στοιχεία που έχουν τεθεί υπόψη της αρμόδιας Εισαγγελέως, τα οποία σε κάθε περίπτωση δεν είναι δυνατόν πλέον να αγνοούνται.

Το γεγονός επίσης ότι ο Μανώλης ήταν αριστερόχειρας δημιούργησε πρόσθετα ερωτήματα. Παράλληλα, δεν έγιναν ποτέ δέκτες κανενός από τα 361 πειστήρια που αναγράφονταν στην δικογραφία. Καταπέλτης ήταν στην κάμερα της εκπομπής η ιατροδικαστής Ελπίδα Σπανουδάκη που όρισε τεχνικό σύμβουλο η οικογένεια του άτυχου φαντάρου. Λαμβάνοντας υπόψη την εικόνα που περιέγραψε η γιατρός που εξέτασε τη σορό, όπως και την κατάθεση του φαντάρου που έδωσε οικειοθελώς, αναφέροντας ότι τα μάτια του είχαν γκρι χρώμα (και μυρμήγκια στο σώμα), εκτίμησε ότι ο θάνατος προήλθε τουλάχιστον 4 ώρες νωρίτερα.

Το σκαρίφημα με τα προσωπικά αντικείμενα του νέου που έβγαλε στο φως το ΑΤ Μεγίστης που ανέλαβε την υπόθεση, αντί να ξεδιαλύνει την υπόθεση την περιέπλεξε, καθώς υπήρξε μια ανεξήγητη σπορά τους η οποία ποτέ δεν ερευνήθηκε.

Φανερά συγκλονισμένη από την τραγική απώλεια η μητέρα του δείχνει την σημαία και το καπέλο που της παρέδωσαν την πρώτη φορά που πήγε στο νησί. «Ζήσαμε στιγμές που δεν περιγράφονται με λόγια. Ποτέ δεν πίστεψα ότι ο Μανώλης μου αυτοκτόνησε. Ήξερα το παιδί μου. Γνωστοί και φίλοι μας συμβούλευσαν να διορίσουμε τεχνικούς συμβούλους για να βρούμε την άκρη και τη βρίσκουμε».

«Έχει αλλάξει η ζωή μας. Κάθε βράδυ που κλείνει η πόρτα της εισόδου ο Μανώλης είναι απών. Είναι ψηλά με τους αγγέλους. Πήγε να υπηρετήσει την πατρίδα και η πατρίδα μου τον έφερε πίσω νεκρό. Μας πήρε τηλέφωνο ο στρατηγός και μου ανακοίνωσε ωμά και ψυχρά ότι ο γιος μου αυτοκτόνησε. Όλα τα στοιχεία όμως που βρήκαμε δείχνουν το αντίθετο. Ο γιος μου πυροβολήθηκε με μικρό όπλο.», αναφέρει ο πατέρας του.

Από την πλευρά της, η αδερφή του άτυχου νέου ανέφερε:

«Εκείνο το διάστημα που προετοιμαζόταν ο Μανώλης για φαντάρος μιλούσαμε συχνά, για όσα τον προβλημάτιζαν και όσα τον έκαναν να γελάει, όσα διακωμωδούσε μέσα στο στρατό. Συζητούσαμε πολύ. Ο Μανώλης ήθελε να πάει στη Ρω. Εκεί πήγε ένα στέλεχος που ήταν πιο αυστηρός και πιο τυπικός».

Η αδελφή και η μητέρα του άτυχου Μανώλη, πήγαν στο σημείο στη βραχονησίδα όπου άφησε την τελευταία του πνοή.

«Υπήρχε ένας αξιωματικός και μας έκανε μια περιγραφή. Συγκεκριμένα μου υπέδειξε λάθος σημείο. Λίγο καιρό μετά με πιο ψύχραιμη ματιά, σκέφτηκα ότι ο τρόπος που μας τα παρουσίασε, η αναπαράσταση που μας έκανε δεν μπορούσε να ανταποκρίνεται στην αλήθεια. Ο Μανώλης σκοτώθηκε από κάποιον άλλο», λέει η αδελφή του και θέλει να μάθει ποιος και γιατί το έκανε.

Ο φαντάρος που ήταν στην ίδια σειρά με τον νεαρό στρατιώτη που έχασε τη ζωή του στην βραχονησίδα Ρω και είδε πολλά, μίλησε το «Τούνελ».

«Άλλαξε το κλίμα με το που ήρθε ο νέος ανώτερος αξιωματικός υπηρεσίας. Μας έκανε συνέχεια συναγερμούς και προσπάθησε να μας φέρει στα δικά του δεδομένα, ασκώντας μας μεγάλη πίεση. Ήμασταν μια μονάδα πεζικού και όχι ειδικές δυνάμεις. Ο Μανώλης ήταν εύχαρος και λόγω του χιούμορ του ήρθαμε πιο κοντά».

Το μοιραίο εκείνο πρωινό τους κάλεσαν να βγουν για αναφορά.

«Μαζευτήκαμε οι φαντάροι μπροστά από τους θαλάμους εκτός από τον Μανώλη και τον άλλον που ήταν στην σκοπιά μαζί του. Ρώτησα τι είχε γίνει αλλά κανείς δεν ήξερε, κανείς δεν άκουσε πυροβολισμό. Μετά από λίγο μπήκε μέσα στο λιμανάκι ένα σκάφος, που το οδηγούσε ένας λοχίας και μέσα ήταν ο υποδιοικητής και η γιατρός».

Ο μάρτυρας πρόσθεσε πως όταν έφτασαν στην προβλήτα τα στελέχη, έτρεξαν πάνω προς το Μάτι όπου ήταν το φυλάκιο και ακολούθησε και εκείνος παίρνοντας το φορείο.

«Όταν έφτασα πάνω είδα τον υπολοχαγό να κάνει κάρπα στον Μανώλη. Βρέθηκα πάνω από το πτώμα του που ήταν με το κεφάλι γυρισμένο προς τα αριστερά και το τραύμα εισόδου από τα δεξιά. Τα μάτια του ήταν γκρι. Όταν άκουσα ότι είχε διαπεράσει σφαίρα το κεφάλι του δεν το πίστευα. Δεν γίνεται να μην ακούστηκε πυροβολισμός από G3A3. Εδώ ακούμε τα περπατήματα από τα ποντίκια… Τον Μανώλη τον σκοτώσανε από πιστόλι».

«Είχα την ψυχραιμία δυο μήνες μετά να πάω στο σημείο του συμβάντος. Είχαν όλοι την καλή διάθεση να κάνουν ό,τι τους ζητήσαμε. Εκεί έβλεπα ψέματα παντού. Το πιο τρελό είναι ότι μου περιέγραφαν έναν τραυματισμό από την αριστερή πλευρά, ενώ ο Μανώλης μου είχε βληθεί από δεξιά», λέει η μητέρα του άτυχου νέου.

«Ο Μανώλης ήταν αριστερόχειρας, αλλά δεν το ήξεραν εκείνοι. Σημαντικό είναι ότι η όψη του ήταν σήψη. Ήταν σαν να ήταν νεκρός για αρκετές ώρες».

Όπως αναφέρει η μητέρα του Μανώλη, τα γυαλιά οράσεως ήταν τα μόνα που τους έδωσαν μετά το συμβάν.

«Μου έκανε εντύπωση ότι έλειπε ο ένας φακός. Στη δικογραφία είδαμε να περιγράφουν ότι λίγα μέτρα πιο πέρα από το παιδί βρέθηκαν τα γυαλιά του και το καπέλο, χωρίς να υπάρχει ίχνος πυρίτιδας και αίματος. Το πιθανότερο να κυνηγήθηκε».

Όπως αναφέρει ο πατέρας του φαντάρου, οι συνθήκες των στρατιωτών άλλαξαν όταν πήγε στη Ρω ένας νέος υπολοχαγός.

«Τα στοιχεία που έχουμε είναι ατράνταχτα και θα πρέπει να προχωρήσει η έρευνα να μάθουμε ποιος τον σκότωσε. Καταλαβαίνετε την οργή μας και την οργή μου σαν πατέρας, να μπλοκάρουν την έρευνα για ένα παιδί που έφεραν σκοτωμένο».